7 oznak londyńskiego hipsterstwa

Londyn jest hipsterem. Wielka Brytania to nonkonformistka. Jak kierownica, to po prawej stronie, a jak autobusy to dwupiętrowe. Nawet gniazdka mają inne (nie zapomnijcie zabrać przejściówek!). Jakie znane prawdy o Londynie mogłam ujrzeć na własne oczy, o czym się przekonać i jakie wątpliwości rozwiać?

Wiem, ze kochacie rankingi. Ja też. Oto lista siedmiu londyńskich osobliwości.

1. Piętrowe autobusy. Są na pocztówkach, wszyscy je znamy, ale co ciekawe, ze świecą szukać w Londynie autobusu, który nie jest czerwony i piętrowy. Podczas mojej wycieczki popularnym double-deckerem udało mi się pojechać aż raz. Pech chciał, że nie siedziałam w, podobno najlepszym miejscu, czyli tuż nad kierowcą. 

2. Czarne taksówki. W Nowym Jorku słynne są żółciutkie (chociaż założę się, że przedszkolanka, do której z wielką chęcią przychodziłam aż przez 4 lata, powiedziałaby, że to yellow bahama), w Londynie zaś czarne jak smoła. Mimo wszystko ani piętrowe autobusy, ani czarne taksówki nie są doskonałym rozwiązaniem, jeżeli chodzi o przemieszczenie się. Londyn to miasto nie dość, że okropnie zanieczyszczone, to jeszcze zakorkowane. Wybierzcie metro albo… pieszą wycieczkę (tylko zabierzcie parasol!)

3. Czerwone budki telefoniczne. Faktycznie są na każdym kroku i jeśli nastawiacie się na zdjęcie (czy nawet selfie ;)) z budką, nie będzie z tym żadnego problemu, gdziekolwiek w Londynie jesteście. Z budek można zadzwonić, więc to nie jest żaden pic na wodę. :)

4. Pasy i ich niedobór. Od dziecka uczono nas, aby przechodzić na zielonym świetle, na pasach. Małe dziecko jadąc do Londynu, może czuć się oszukane i zapytać: Mamusiu, dlaczego ten pan przechodzi na czerwonym świetle? Lub zawołać: Tatusiu, tutaj nie ma pasów! W Londynie dozwolone jest przechodzenie na czerwonym świetle… na własną odpowiedzialność. Jeżeli cokolwiek złego się stanie, to nasza wina. Pasy w Londynie to dziwna sprawa. Raz są, raz ich nie ma. W pewnej chwili sądziłam, że zamiast pasków londyńczycy mają… kropki. Później okazało się, że tak po prostu wyglądają niektóre ulice. W niektórych miejscach białe pasy zostały namalowane. Oszczędność farby czy może liczenie na inteligencję obywateli (i domyślność turystów)?

5. Starbucksy na każdym kroku. Haha. Skoro już mowa o kawiarni szpanu i lansu (ale kawę mają dobrą, no przyznajcie), to po niedosycie spowodowanym brakiem Starbucksa w promieniu 140km od mojego domu, na początku skakałam z radości na widok każdej kawiarni tej sieci ujrzanej w Londynie. W ciągu 5 dni pobytu na wyspach byłam w Starbucksie więcej razy niż w ciągu całego dotychczasowego życia. Z czasem jednak widok Starbucksa nie przyprawiał już o palpitację serca, a raczej powodował westchnienie: No znoooowu!

6. Brak śmietników na ulicach. Dlaczego? Miasto tak pełne turystów oszczędza na śmietnikach? Bywało tak, że ponad godzinę musieliśmy chodzić z kubkami po cieplutkim cappuccino w dłoniach, bo nie było jak się ich pozbyć. Jako kulturalni turyści z Polski, nie chcieliśmy zostawiać kubków byle gdzie. :)

7. Dobijająca pogoda. Podobno Polacy, którzy przeprowadzają się do Wielkiej Brytanii, przez pierwsze pół roku chodzą zdołowani i przeżywają swego rodzaju depresję. Wszystko przez pogodę. Mało słońca, dużo deszczu. Nas opady dopadły w ciągu dwóch dni, raz pozdrowił nas nawet grad. Nie zdziwiłabym się, gdyby Anglicy opatentowali mikroskopijne parasole, które można nosić w kieszeniach, a później rozkładać.

Ranking wcale nie oznacza końca relacji z Wysp Brytyjskich. Cały czas czeka na Was post o kobiecie, która wychowała tłumy, wspomniany już wcześniej wpis o muzeum kradzieży czy dzielnicy +18. Poza tym muszę schować swoją skromność do kieszeni i pokazać Wam, na co roztrwoniłam swoje funty.

Ściskam Was!

Sara