Prawoskrętne czy lewoskrętne?

Żywy dowód na to, że podróże inspirują. No, może średnio żywy, za to często drewniany i wiekowy.

W Szwecji mieszkałyśmy z mamą w najtańszym hostelu w mieście, spałyśmy w kilkunastoosobowym pokoju, mimo to każdemu poleciłybyśmy to miejsce. Nie mogłyśmy narzekać na nic, nawet korytarz wprawiał nas w dobry nastrój wywieszonymi tam napisami. :) W moim przypadku korytarz, a dokładniej kolaż znajdujący się na jednej z jego ścian, nie był powodem do śmiechu, ale za to świetną inspiracją. Drzwi. Kolaż drzwi sztokholmskiej starówki. Właściwie rzadko kiedy zwracamy uwagę na to, jak wyglądają drzwi do budynku, który odwiedzamy. Pukamy, chwytamy za klamkę, dłużej nie przyglądając się właśnie drzwiom. A przecież przekraczając je, nierzadko wkraczamy do zupełnie innego świata. 

Przespacerowałam się uliczkami toruńskiej starówki w poszukiwaniu… drzwi. Muszę Wam przyznać, że nietrudno było je znaleźć ;) Nie chciałam jednak, aby ich rodzaje (czy mogę tak to określić?) się powtarzały. To również okazało się banalnym zadaniem, ponieważ na starówce w Toruniu każde drzwi mają w sobie coś wyjątkowego. Połączyłam ich fotografie w dwa kolaże. Są więc drzwi z fantazyjnymi wzorami, drzwi, które bałabym się pchnąć, z myślą, iż mogą wylecieć z zawiasów (i jakim cudem jeszcze się na nich trzymają?). Na jednym ze zdjęć, nie mogłam się powstrzymać, i umieściłam także skrzynkę na listy. (swoją drogą – ostatnio kupowaliśmy z rodzicami nową skrzynkę – niestety nie zgodzili się oni na takie cudeńko jak na zdjęciu poniżej, a szkoda… A może wtedy mniej wpadałoby do skrzynki rachunków, a więcej pocztówek?)

źródło: allegro

Zapukałam także do drzwi Mikołaja, ale ten ani pomyślał, aby ruszyć się z cokołu przed ratuszem i mi otworzyć… 

Do moich drzwi rodzice nigdy nie pukają, a jak z tym bywa bądź bywało u Was?

Wspominałam Wam już kiedyś, że zachwycają mnie balkony? Chyba mam w sobie coś z Julii. Ale najbardziej oczywiście te z kwiatami, najlepiej bujnie zwisającymi – ja na swoim balkonie nie mam nic i pewnie długo mieć nie będę…

Chyba warto od czasu do czasu spojrzeć na otaczające nas budynki i miejsca inaczej – jak sądzicie? Zwrócić uwagę na detale…

Aby nie zrobiło się zbyt poważnie i zbyt refleksyjnie, wrzucam link do mojego ulubionego skeczu – jako że nie jestem miłośniczką kabaretów i raczej wychodzę z pokoju, gdy moi rodzice przełączają na jeden z występów kabaretowych, to można nazwać świętem dzień, w którym polecam wam jakiś skecz. Znam go od dawna i niezmiennie tak samo mnie śmieszy. To na jakie drzwi się zdecydujecie? Wyjściowo-wyjściowe? 

Udanego weekendu!

Sara

PS Nadal czekam na Wasze pytania! Kilka już mam. ;) Dawno nie było posta takiego jak ten, w którym odpowiadałam na Wasze pytania. Z chęcią napiszę kolejny tego typu wpis, jeśli tylko mi w tym pomożecie. Pytajcie w komentarzach… o co chcecie. No prawie. O pocztówki, o bloga, o mój dzień, szkołę, zainteresowania, możecie nawet pytać o sposób odżywiania się xd Postaram się odpowiedzieć na większość pytań i zamieścić je w specjalnym wpisie. Jeżeli będziecie mieli ochotę zadać pytanie wulgarne, chamskie, to lepiej nie marnujcie czasu (mojego i Waszego).