Spowiedź czytelniczki

Chciałam dodać ten wpis, a jednocześnie miałam pewne opory. Tak skakać z tematu na temat? Ale obiecałam! Obiecałam, że odpowiem na Wasze pytania, a jedno z nich prezentuje się następująco:

Ciekawa jestem jaka jest Twoja ulubiona książka, a najlepiej top 10 najlepszych, które przeczytałaś w życiu. (pytam, bo sama uwielbiam czytać) A może nie lubisz książek? Ciekawa jestem również czy masz jakiś ulubiony cytat :-)
I teraz rozliczę się przed Wami na blogu, czas na książkową spowiedź! Może ten post coś wreszcie zmieni.

Dawno, dawno temu, a tak właściwie kilkanaście lat temu rozkwitła pewna miłość. Miłość Sary do książek. Była to miłość najczęściej odwzajemniona, bowiem książki rzadko irytowały Sarę, właściwie niewiele z nich szczerze znienawidziła. Większość, po które sięgała, automatycznie pokochała. Wiadomo, miłość dziecka to miłość bezinteresowna, książki, które wybierała, nie oferowały jej zbyt wiele - proste, lekkie historie, które przyjemnie się czyta. Mogłyby rozkochać w sobie każdą dorastającą dziewczynkę na świecie.

Z czasem Sara poczuła, że miłość ta pozbawiona jest wzlotów i upadków, a przecież coś musi się dziać. Zaczęła więc sięgać po ambitniejsze dzieła, za to książki, które kazano jej czytać, gromiła jednym spojrzeniem. W końcu nikt nie może nikogo zmusić do miłości. Lektury szkolne poszły więc w odstawkę.

źródło: demotywatory

Jak wygląda teraz miłość Sary? Otóż… Sara jest niestała w uczuciach. Kiedy pokocha, to całą sobą, ale czasami o swej miłości zapomina i momentalnie zamienia ją w zobojętnienie. A przecież książki nie chcą, aby ktokolwiek był wobec nich obojętny!

Z 50 miłosnych uniesień rocznie zrobiło się 30, za to od kilkunastu tygodni Sara jest samotna. Z własnej woli. To znaczy, można by zrzucić winę na tych, którzy tę miłość chcą zniszczyć – na nauczycieli, na szkołę, na Facebooka, na zbyt krótką dobę… Ale czy warto? Czy nie lepiej pozbyć się samotności?

Czy macie jakiś pomysł , jak to zrobić? Jak pomóc Sarze? Bo, co ciekawe, zauważyła ona, że kiedy już sięgnie po książkę, to nie może się od niej oderwać. Ale żeby sięgnąć…  Tu już pojawia się problem. Zupełnie tak, jak z zagadaniem do ukochanego – najtrudniejszy jest pierwszy krok. 

źródło: facebook - "Uzależnieni od czytania"

Skoro historię Sary już znacie, czas, abyście poznali jej top 10. Które nie istnieje. W życiu Sary pojawiło się tyle książek, że trudno jej wybrać te najlepsze. Nigdy nie czyta danej pozycji więcej niż jeden raz. Rzadko też kupuje książki – trzeba korzystać z dobrodziejstwa bibliotek. Jedno może powiedzieć na pewno – nienawidzi fantasy, za to kocha książki obyczajowe, te o miłości, o prawdziwym życiu, podróżnicze, refleksyjne…

Gdyby jednak Sara miała bardzo się wysilić, to mogłaby wskazać książki, które po prostu zapadły jej w pamięć. Czy były to najlepsze książki, jakie czytała? Możliwe, iż umknęły jej inne, które w pewnym momencie były największą miłością jej życia. Chociaż prawdopodobnie były tylko zauroczeniem, skoro teraz ich nie pamięta… W każdym razie, oto TOP 7 Sary – kolejność przypadkowa

1. Mały książę

2. Jeden dzień

3. Stulatek, który wyskoczył przez okno i zniknął 
4. Cała seria książek o Harrym Poterze

5. Wszystkie książki Sparksa, które przeczytała :D

6. Alchemik

7. Stowarzyszenie umarłych poetów

Wiecie co? Gdyby ktoś podsunął mi, czyli Sarze, pod nos listę wszystkich książek, które w życiu przeczytałam, to zapewne powyższa lista wyglądałaby zupełnie inaczej. W tym spisie umieściłam książki, które PAMIĘTAM, a to już coś o nich świadczy. Książki, które zdarzało mi się polecać innym bądź cytować i którymi zachwycałam się jeszcze kilka dni po przeczytaniu. Właśnie zdałam sobie sprawę, jak bardzo chciałabym, aby ktoś podał mi tytuły wszystkich powieści, jakie przeczytałam! Czy to by nie było cudowne? Można by się pośmiać, trochę nadziwić, a co ważniejsze – przypomnieć. Komentatorka spytała także o cytat. Wydaje mi się, że to słowa z piosenki Beatlesów: Life is very short and there's no time for fussing and fighting, my friend. Chyba trzeba by przygotować osobny post o cytatach…

Kochani, a jak wyglądają Wasze literackie historie? Kochacie książki, nienawidzicie je? Macie swoje ulubione? Zdarzało Wam się czytać jakąś powieść więcej niż jeden raz? 

Pozdrawiam

Sara