Jak (nie) udało mi się dotrzymać postanowień noworocznych?

Sama siebie pojechałam  w tytule tego posta. A Was utrzymałam w niepewności. To w końcu udało mi się dotrzymać postanowień noworocznych czy nie?

Kiedyś usłyszałam, iż należy wykonywać jakąś czynność przez ponad 20 dni, aby weszła nam ona w nawyk. Potem natknęłam się na informację mniej optymistyczną – dopiero po 66 dniach przyzwyczajamy się do czegoś. Za to postanowienia noworoczne najchętniej porzucamy w trzecim tygodniu stycznia, w końcu nie bez powodu poniedziałek ostatniego pełnego tygodnia stycznia to tzw. Blue Monday – najsmutniejszy, najbardziej przygnębiający dzień w roku. Wtedy zdajemy sobie sprawę, że rzucenie palenia to wcale nie kwestia kilkunastu dni, a siłownia wymaga nie tylko siły, ale i silnej woli. Pamiętacie o moich postanowieniach noworocznych? Podzieliłam się nimi tutaj, aby się zmotywować. Trochę zadziałało. ;)

Czas na małą spowiedź.

Zacznę może od pozytywów. Przez cały styczeń codziennie jadłam jeden owoc. I nic nie zapowiada, abym przestała. Wszędzie wokół trąbi się o pięciu porcjach warzyw i owoców dziennie, ale w rzeczywistości wielu z nas tego nie przestrzega. Co było największym problemem przy spełnieniu tego postanowienia? Brak owoców. Musiałam po prostu pilnować, aby były w domu. Dzwonić, przypominać i prosić o kupienie albo sama kupować. 

Czytałam! Naprawdę czytałam! Codziennie. Zazwyczaj robiłam to o 22 wieczorem i po 15 stronach powieki zaczynały się siłować z moją motywacją, ale ponosiły porażkę. A jeśli jakimś cudem wygrywały, to nokautowałam je kolejnego dnia, nadrabiając stracone strony. W ten sposób skończyłam czytać Jej wszystkie życia przeczytałam lekturę szkolną (tak, tak!) i zaczęłam świetną powieść (8,4 na lubimyczytac!) Złodziejkę książek. Co więcej noszę ze sobą książki, gdziekolwiek idę (moje plecy i tak już cierpią przez podręczniki szkolne, więc jedna książka więcej nic mi nie robi…). Jak zmotywowałam się do czytania? Bardzo prosto – powtarzam sobie, iż jeśli będę czekać regularnie, uda mi się przeczytać więcej książek, po której naprawdę chcę sięgnąć. 

Na razie nie cierpię na niemamcoczytactwo

Oglądanie jednego filmu tygodniowo nie okazało się zbyt wielkim wyzwaniem. Dzięki temu postanowieniu mogę Wam polecić Księżniczkę i żabę (zupełnie inna od dotychczasowych bajek Disneya o księżniczkach!), Zaplątanych (właściwie to Wy rekomendowaliśmy mi ten film już w wakacje, a ja dopiero w styczniu go obejrzałam – uroczy i wesoły), Złodziejkę książek (wciągający), Blue Jasmine (trochę, hm, zaskakujący, ale Cate Blanchett jest świetna w roli wariatki). Tristana i Izoldę, a także Otella obejrzałam w ramach zajęć w szkole.  

Zapisuję miłe rzeczy! Raz 5, raz 4, najważniejsze jest to, iż udaje mi się je znajdować. Każdego dnia dzieje się coś radosnego, coś miłego, trzeba to tylko potrafić dostrzec. A wydaje mi się, że zapisywanie co dzień pozytywnych zdarzeń pomaga nam właśnie w zauważeniu ich. Żeby odnaleźć szczęście w życiu, trzeba dostrzegać drobiazgi. Wielu już o tym pisało i śpiewało, ale nadal nie wszyscy wierzą. No, co z Wami?

Na pewno coś dziś jeszcze dopiszę :)

Czas przejść do tematu ćwiczeń… Większość Polaków postanawia od nowego roku ćwiczyć, tylko różnie formułują oni swe marzenia: Schudnąć/Poprawić kondycję/Biegać codziennie itp. Ja miałam ćwiczyć przynajmniej 6 razy w tygodniu po 20 minut i nie było to dla mnie taką katorgą, gdyż już kiedyś to robiłam, tylko z bliżej niewyjaśnionych przyczyn przestałam. Pierwsze dwa tygodnie nowego roku ćwiczyłam sumiennie, później złe samopoczucie, bla bla, przestałam, znów zaczęłam… I tak w kratkę. Ale zauważyłam jedno: ćwiczenia poprawiają humor, serio. Kiedy ćwiczę, nie myślę o tych wszystkich problemach rangi państwowej i niepaństwowej Więc raczej na dłuższą metę ich nie porzucę. ;)

Na koniec poruszę kwestię PhotoFancy. Chciałam co dzień wysyłać do kogoś kartkę, ale z czasem zdałam sobie sprawę, że to ma sens, jeśli wysyłam pocztówki do bliskich ze zdjęciami. Kolekcjonerzy pocztówek już tak nie cieszą się z kartek z PhotoFancy…  Szkoda jej na znaczek! – myślą. Postanowiłam więc przerwać wysyłanie pocztówek za pośrednictwem tego portalu, wysyłam je jedynie rodzince i przyjaciołom.

Jednak jeśli ktoś z Was lubi otrzymywać kartki z PhotoFancy, może chciałby jakąś konkretną, to śmiało piszcie! :)

 

Tak prezentuje się półka nad kominkiem - te pocztówki wysłałam do mojego Taty z okazji jego urodzin.

Chyba pozytywnie mogę ocenić swoje zmotywowanie w minionym miesiącu? Jak sądzicie?

A jak tam Wasze postanowienia noworoczne?

Może chcecie polecić mi jakąś książkę bądź film? Lista do obejrzenia i do przeczytania jest długa jak korek po godzinie 16 w piątek, ale nie za szkodzi dodać tam kolejnych pozycji. :D

Ściskam!

Sara