21 powodów, dla których nie zostałam blogerką modową

Gdy nauczyciel podczas lekcji wiedzy o społeczeństwie powiedział: Zawsze można zostać blogerką modową, większość ludzi z klasy spojrzała na mnie. Myślę, że dla stałego czytelnika mojego bloga może być absurdalne to, że ktoś jeszcze postrzega mnie jako blogerkę modową, szafarkę, osobę, która pokazuje, co ma w szafie, na większości zdjęć jest ona sama bądź też jej buty, kapelusz, rękawiczki, bransoletki i obowiązkowo w każdym poście znajduje się opis, z jakiego sklepu pochodzi dana rzecz. Wystarczy spojrzeć na ostatnie 10, a nawet 25 postów, aby przekonać się, że daleko mi do blogerki modowej. Tak daleko jak stąd do Argentyny. ;) Z chęcią przeglądam blogi o modzie, już nie w takim natężeniu jak kiedyś, odwiedzam te, które mnie inspirują i takie, których autorki bloga coś sobą reprezentują, można pośmiać się albo zadumać, czytając ich notki, a przy tym zdjęcia są wyjątkowe. Wiem, że również tutaj zaglądają blogerki modowe – serdecznie je pozdrawiam. 

 

Oto 21 i ironicznych, i szczerych powodów, dla których nie zostałam blogerką modową (choć mogłam :D)

1. Półdarmowe ciuchy – no gdzie ja bym je pomieściła?

2. Zdjęcia ałtfitów na Instagramie – musiałabym zrezygnować ze zdjęć jedzenia? :(

3. Pytania znajomych i rodziny „Ale czym Ty się właściwie zajmujesz, dziecko?”

4. Kieszonkowe zamiast na znaczki przeznaczałabym na ciuchy? A kto by mi dał potrójne kieszonkowe? :D

5. Pisanie > zdjęcia

6. Musiałabym zacząć malować paznokcie, a to czynność, której nie potrafię sprostać.

7. Marznięcie zimą w cienkim sweterku (nie zawsze wygląda się m o d n i e w kurtce)

8. Moja mama nie toleruje zdjęć artystycznych i ze smutnymi minami, musiałabym więc się ciągle uśmiechać, a wiecznie uśmiechnięta blogerka modowa to już przeżytek.

9. Z podróży przywożę pocztówki, rzadziej ubrania. ;)

10. Większe prawdopodobieństwo, że ktoś się we mnie zakocha. Tak, tak, to wada, bo to wcale nie musi być człowiek, którego ja pokocham.

11. Z czasem być może czekałoby mnie pozowanie na ściance, a ja ostatnio dobrowolnie uciekłam z castingu. Oj, nie mam parcia na szkło.

12. Bardzo możliwe, że z braku laku musiałabym pokazać coś, co mi się nie podoba – no hej, to mój blog, czy jakiejś firmy?

13. Listonosz często pukałby do moich drzwi, a w ręku nie miał żadnych pocztówek...

14. Musiałabym czytać wszystkie gazety modowe, a mnie i tak najbardziej fascynują reklamy na przedzie VOGUE.

15. Prawdopodobnie 80% odwiedzających nie czytałoby wpisów, a jedynie oglądało zdjęcia – to po co męczyć te palce?

16. W końcu musiałabym zainwestować w lustrzankę, a mnie i tak na razie bardziej pociągają bilety lotnicze.

17. Mogłabym trafić na pudelka, ewentualnie do nocoty.pl, ostatecznie wytropiłyby mnie niemodne polki.

18. W końcu ktoś oprócz mojego brata wyznałby mi tę bolesną prawdę: mam za duże oczy/tyłek/nos/usta.

19. Gdyby ktoś ubrał się jak ja, to nie wiedziałabym, czy się cieszyć, czy przebierać

20. Musiałabym rzucić szkołę zimą, bo zdjęcia po ciemku nie są tak efektowne. Chyba że czytelników oglądaczy zadowoliłyby zdjęcia na tle ściany.

21. Kocham modę, ale to nie znaczy, że od razu muszę prowadzić bloga modowego. Oczywiste? Nie dla wszystkich.

Pół żartem, pół serio, niektóre z tych powodów od dawna leżały mi na sercu, inne to jedynie ironiczne obserwacje blogerek, które powoli zamieniają się w celebrytki i gwiazdy. Z jedną z takich gwiazd zrobiłabym sobie zdjęcie. Może pokażę dzieciom.

z Jessicą Mercedes Kirschner

Niezależnie, czy piszesz o modzie, pocztówkach, podróżach, psach, rowerach, rób to na 100%! I pamiętaj, blog ma być Twój. Nie firmy, nie konkurentki. Twój.

Kochani, życzę Wam samych dobrych, blogowych wyborów, a wszystkim modowym blogerkom kreatywności i zdrowego rozsądku.

Sara