Twierdza w Malborku kiedyś i dziś - wymiana #3

Nie było posta, bo angielski. Chociaż równie dobrze mogłabym napisać, że powodem była historia, wos, matematyka i niemiecki. Zarówno zaległości, jak i bieżące sprawdziany mnie załamują. Ale! Nie przyszłam tu dziś narzekać, tylko opowiedzieć Wam o największym zamku z cegieł w Europie. :D

Jedna z Amerykanek biorących udział w wymianie stwierdziła, że kocha Polskę, ale nienawidzi tego zamku – zamku w Malborku. Nie wiem, co ją skłoniło do takich uzewnętrznień, ja dawnej siedziby Krzyżaków nie znienawidziłam, a byłam już tam drugi raz. 

 

Z mojego pobytu w Malborku jakieś 8 lat temu pamiętam jedynie kręcone lody i tron, na którym spokojnie mieściły się dwie osoby. Tegoroczna wizyta sprawiła, że na pewno nie zapomnę pani Elwajry, naszej przewodniczki („Nazywam się Elwira, nie Elwajra, jak ta czarownica”). 

Dlaczego warto pojechać do Malborka? Bo wielkość tego zamku poraża. Bo Krzyżacy odegrali istotną rolę w historii naszego kraju (i mówię to ja, osoba, która nienawidzi wkuwania kolejnych dat i faktów sprzed setek lat). Właściwie to w pierwszej chwili miałam zamiar zarzucić Was kilkoma historycznymi ciekawostkami (falsyfikat kruszwicki i te sprawy), ale to by było trochę sztuczne, nie uważacie? Nie lubię historii, nie zwykłam o niej pisać, a tu nagle taka zmiana.

 

Co szczególnie zapadło mi w pamięć w słoneczny piątek? Na pewno opowieść o tym, jak w zamku rozpoznawano, czy dana moneta jest srebrna. Po prostu nią rzucano, a specjaliści o niebywałym słuchu po wydawanym przez monetę dźwięku potrafili rozpoznać, z jakiego kruszcu jest wykonana.

Ta stylówa!

Być może zaciekawi Was zagadka, którą zadała nam pani E. Co było największym skarbem Krzyżaków? Nie, nie kobiety. Bursztyn! W zamku można obejrzeć wystawę poświęconą jantarowi. Wiedzieliście o tym, że bursztyn może mieć różne kolory? Ja sądziłam, że zawsze przyjmuje pomarańczową barwę…

Gdy mieszkaniec zamku ujrzał taką figurkę, a właśnie szedł za potrzebą, musiał się bardzo, ale to bardzo spieszyć, aby nie stało się brzydko pachnące nieszczęście. Ten symbol informował bowiem, że do toalety jeszcze daleka droga…

Mówimy Zamek Krzyżacki w Malborku, ale przez ponad 300 lat był on rezydencją królów polskich. 

W zamku istniał także swego rodzaju system grzewczy. W jednej z komnat pokazano nam otwory w podłodze, przez które można było zobaczyć „kominki” (prawdopodobnie palące się drewno). Kaloryferów jednak brak i podczas naszego zwiedzania w zamku panował nieprzyjemny chłód. Dużo cieplej było na dworze.

W Malborku moja Amerykanka B. kupiła sobie okropnie drogą zawieszkę z bursztynu, a ja, oszczędna Polka, skusiłam się tylko na dwie pocztówki. Wreszcie zmądrzałam i gdziekolwiek pojadę, kupuję co najmniej dwie kartki – jedną, aby wysłać dalej w świat, drugą zaś zostawiam sobie. Pierwsza z poniższych pocztówek już poleciała do Niemiec. :)

A czy Wy byliście kiedyś w Malborku? Jak wspominacie tę wycieczkę?

Pozdrawiam

Sara