Bywałam fanką...

Żyję już na tym świecie prawie 18 lat i muzyka była obecna w moim życiu, odkąd nauczyłam się chodzić. A nawet jak jeszcze nie do końca byłam w stanie poruszać się na własnych nogach, stawałam przy fotelu i tańczyłam, trzymając się kurczowo siedziska. W mojej głowie można znaleźć taki obrazek: wieczór, niewielki pokoik, prasująca mama i ja oglądająca listę na MTV (dacie wiarę, że kiedyś to był kanał muzyczny?). Może nie obklejałam całego pokoju plakatami, ale miałam fazy na różnych artystów bądź "artystów". Czy byłam fanką? Wtedy tak myślałam.

Blog 27 – to chyba jedna z najwcześniejszych faz. Dwie Polki śpiewające głównie po angielsku. W teledysku skakały na łóżku i wyginały się jak raperki. A ja słuchałam ich, mając 8 lat. Zespół już nie istnieje.

Gosia Andrzejewicz – Gosię uwielbiałam, nawet wychwalałam ją w Internecie. Jej teksty wydawały mi się wówczas takie głębokie… Ale kiedy było to wówczas? Również jakieś 10 lat temu. 

Britney Spears – mam do niej jakąś słabość. Piosenki Britney wpadają w ucho. Do teraz mam je na playliście   (w przeciwieństwie do utworów wokalistek z poprzednich punktów). Kilka lat temu nawet głębiej zainteresowałam się starszą twórczością Britney. I w sumie wolę jej utwory z początku wieku.

Anna German – o tej wokalistce dowiedziałam się dzięki serialowi "Anna German". Wcześniej, jak niestety wielu Polaków, a na pewno wielu młodych Polaków, nie słyszałam o tej Artystce przez duże A. Artystce o niesamowitym głosie, śpiewającej piosenki o tym, co najważniejsze w życiu, czyli o miłości. Mimo wypadku, w którym ucierpiała, po latach wróciła na estradę. Lubię jej piosenki - i te śpiewane po polsku, i po rosyjsku.

Green Day – haha, a to dobre. Fazę na ten zespół miałam ponad 2 lata temu, choć Green Daya słucham do dziś, nawet w jakimś konkursie w radiu udało mi się wygrać ich płyty (które przesłuchałam raz, a niedługo potem popsuła mi się wieża, więc jak ktoś byłby zainteresowany kupnem, to zapraszam). Fascynacja rockiem przyszła wraz z chłopakiem. Żałosne, nie? Ale tak bywa. Miałam nawet jechać na koncert. Bilety sprzedałam, bo koniec końców nie miałabym się z kim bawić.

Fun – na pewno znacie "We are young". A może kojarzycie "Some nights"? Kiedyś postanowiłam dokładniej poznać twórczość tego zespołu, którą określa się mianem Indie pop. Dołączyłam nawet do forum, błagałam o koncert w Polsce. A potem mi się po prostu znudzili. Oczywiście gdy teraz usłyszę ich piosenkę w radiu, to się cieszę, ale na co dzień raczej mi nie towarzyszą.

Coldplay – co dziwne, zespołem tym zainteresowałam się kilkanaście tygodni przed ich koncertem w Polsce. Na który rzecz jasna nie pojechałam. Ale filmiki mam, dzięki koleżance, która mogła zobaczyć chłopaków z Coldplay na żywo. Ich piosenek słuchałam też dzięki pewnemu chłopakowi (jeny, znowu? To beznadziejne). Tworzą specyficzną muzykę, ale lubię od czasu do czasu ich posłuchać. 

 

Specjalnie dla mojego taty! Tatuś, oglądają! :)

Michael Jackson – jak zapewne miliony ludzi zaczęłam słuchać Michaela dopiero po jego śmierci. Czuję się zażenowana tym faktem. Ale do 2009 roku była to prawdopodobnie najmocniejsza faza. Trwała może rok. W tym czasie stworzyłam zeszyt wyklejony artykułami o Michaelu, obejrzałam kilka filmów i mnóstwo list z jego piosenkami, przeczytałam autobiografię, kupiłam cztery płyty. A potem przyszli Beatlesi… Michaela szanuję do dziś. 

The Beatles – faza trwająca do dziś, ale nie tak mocno jak kiedyś. Beatlesów poznałam w pierwszej klasie gimnazjum. Mam całą dyskografię na kompie. I żałuję, że nigdy nie będę mogła iść na ich koncert… Zawsze tak samo bronię czwórkę z Liverpoolu przed moim tatą, który się z nich wyśmiewa (jak można wyśmiewać się z legendy? :() Marzy mi się podróż do Liverpoolu. Teksty wielu piosenek znam na pamięć. W szczególności tych z początków działalności, bo i te kocham najbardziej.

Taylor Swift – i tutaj spokojnie mogę nazwać się fanką. Muzykę Taylor poznałam ponad 6 lat temu. Miałam wtedy 12 lat, Taylor 21. Była na scenie już od 4 lat, ale mało kto o niej słyszał. Już wtedy polubiłam tę blondynkę grającą na gitarze, piszącą teksty, które dopasowywałam do swojego życia. I tak mi zostało. Teraz gdy Taylor jest już wielką gwiazdą, a ktoś nagle został jej fanem, ja mogę powiedzieć: Och, doprawdy? Tata śmiał się ze mnie, że próbowałam naśladować Tay. Fakt, przez pewien czas byłyśmy nawet podobne… ;) O Taylor mogłabym Wam napisać osobny post. Dlaczego ją szanuję jako artystkę i kobietę. :)

A Wy jesteście fanami? A może też słuchaliście któregoś z wymienionych przeze mnie muzyków? Czekam na Wasze komentarze!
Sara

PS Nawet sobie nie wyobrażacie, jak się ubawiłam, pisząc ten post, oglądając teledyski, śpiewając... Te piosenki były bądź są bardzo bliskie mojemu sercu. :)