Budapeszt na gorąco

Aaaa! Kolejna stolica! Nawet nie wiecie, jak się cieszę! A może już wiecie, bo zasypywałam Was zdjęciami na Instagramie i chwaliłam się wszem i wobec, że oto nie idę do szkoły, gdyż jadę na Węgry. Mimo że spędziłam w Budapeszcie ok. 30 godzin, zdążyłam zobaczyć naprawdę sporo i za dnia, i po zmroku. 

Nocny widok na Parlament i pomnik Franciszka Rakoczego - przywódcy powstania antyhabsburskiego

Nie umiem umiejscowić Budapesztu na liście najpiękniejszych stolic, jakie do tej pory zwiedziłam – czy należy mu się drugie miejsce, a może czwarte? W każdym razie to naprawdę ładne miasto. Jasne, widziałam tam też niczym niewyróżniające się dzielnice, jednak czy znacie takie miasto, w którym dosłownie każdy skrawek jest warty oglądania i podziwiania? Chyba nie. Zwykle, podczas zwiedzania, nie zapuszczamy się nawet w takie dzielnice, skupiając się na zabytkach i naprawdę ciekawych miejscach.

Pomnik węgierskiego malarza Roskovicsa Ignáca przy Promenadzie Naddunajskiej

Spodziewałam się, że Budapeszt będzie w pewnym sensie przypominał Wiedeń – w końcu i tym miastem władali Habsburgowie. Okazał się on trochę mniej królewski niż stolica Austrii, ale i tak mnóstwo w nim było majestatycznych budowli. Budapesztowi daleko do zachodnich miast. W ogóle trudno mi jakoś zaszufladkować Węgry, bo to ani słowiańskie państwo, ani superrozwinięty i bogaty kraj zachodni, jednak nie można nazwać Węgrów biedną nacją. Poza tym to, co wyróżnia ten kraj, to język. Mam ochotę kląć, gdy myślę o tych słowach, które nie są podobne do niczego. Czasami patrzyłyśmy z mamą na jakiś napis i w ogóle nie wiedziałyśmy, o co chodzi, mało co dało się wychwycić. Co więcej niektóre literki czyta się zupełnie inaczej niż w języku polskim. Węgrzy używają też różnych kreseczek i kropeczek, przez co akcent jest po prostu dziwny. 

Drogowskazy obok Term Széchenyi niedaleko Parku Miejskiego

W sumie Budapeszt zwiedzałyśmy z mamą od 10 rano do 20 wieczorem. Po drodze miałyśmy krótkie przerwy w McDonaldzie. Może Wam się wydawać, że te 10 godzin to mało czasu na zwiedzenie miasta, jednak my, dzięki dwudziestoczterogodzinnym biletom na transport miejski, zobaczyłyśmy większość tego, co chciałyśmy. Budapeszt jest naprawdę dobrze skomunikowanym miastem, nieraz podjeżdżałyśmy jeden przystanek, by po prostu zrobić lepsze zdjęcie! Zdarzało nam się też pojechać metrem w przeciwną stronę… Ale kto by się tym przejmował, przynajmniej miałyśmy powód do śmiechu!

Stacja metra linii M1 (żółtej) - Plac Bohaterów. M1 to jedna z najstarszych linii metra w Europie.

Z mamą zwiedzało mi się naprawdę dobrze, miałyśmy chwilę zgrzytów, ale i tak mama pozostaje moim najlepszym podróżniczym kompanem i fotografem. 

Sklep Gucci na alei Andrassyego - przyjaciela Sissi

Chciałabym Wam trochę poopowiadać o Budapeszcie i przede wszystkim pokazać zdjęcia. :) Na pewno opublikuję również post z przydatnymi wskazówkami i cenami. Pochwalę się też, co kupiłam. 

Wcinam Kürtőskalács czyli węgierski kołacz. To ciasto drożdżowe obtoczone cukrem, można wybrać różne smaki np. waniliowy, cynamonowy, czekoladowy czy kokosowy.

Mam nadzieję, że Budapeszt Wam się spodoba. Wydaje mi się, że podróż tam jest w zasięgu większości z nas (tym, którzy mieszkają na południu Polski bardzo zazdroszczę, bo, po wejściu do samochodu, mogą być na Węgrzech już po kilku godzinach!). 

Niedaleko zamku Vajdahunyad w Parku Miejskim

Na koniec jeszcze dodam, że z mamą jesteśmy jakimiś dziećmi szczęścia, bo tym razem w czasie podróży żadna z nas się nie rozchorowała (tylko katar się do mnie przypałętał, ale to nie powód do użalania się nad sobą), żadna z nas nie skręciła kostki, ani razu nie spadł deszcz, przez cały dzień świeciło słońce, nikt nam nic nie ukradł, a w autokarze trochę spałyśmy (co mnie przychodzi naprawdę z wielkim trudem). Wycieczkę więc możemy zaliczyć do udanych!
Zapraszam Was na kolejne budapesztańskie posty.

Pozdrawiam

Sara