Zagadka pocztówkowa

Czas ostatnio nie biegnie. On galopuje. Ucieka. Minął już prawie miesiąca studiowania, 2 miesiące z M., rok od powrotu z USA… Zaraz 1 listopada, później andrzejki i nim się obejrzę, będą święta. Z jednej strony to pocieszające, z drugiej świadomość, że znów mija kolejny rok jest trochę… dobijająca. Tak szybko?

Dobra, ale zanim przyjdzie czas na podsumowanie, mam jeszcze ponad prawie 70 dni, by coś zrobić. :D Na przykład znów stać się realną blogerką. Bo odnoszę wrażenie, że ostatnio ten blog dryfuje, ale jakoś nie funkcjonuje w 100 procentach. Jakiś czas temu przestałam odwiedzać jakiekolwiek blogi, mimo że lubiłam to robić, dawało mi to poczucie związania z innymi blogerami. Chciałabym do tego wrócić. Ale uświadomienie sobie, jak ogromne mam zaległości na ulubionych stronach sprawia, że nie wiem, czy to możliwe. Musiałabym chyba wziąć miesiąc urlopu od studiów.

Śmieję się też, że na blogu rozpoczął się sezon ogórkowy. Podróży – brak, fajnych wydarzeń – brak, nowych pocztówek – brak. Chociaż to ostatnie może nie do końca. Fakt, w minionych tygodniach baaardzo rzadko znajdowałam coś w skrzynce. Ale jak już w końcu coś przyszło… Były to tak niezwykłe przesyłki, że trudno mi je opisać. Jednak… spróbuję to zrobić.

Jedną część pocztowych skarbów stanowiła tamtego dnia przesyłka od Tomasza z widokówkami z kontynentu, z którego niełatwo zdobyć kartki. O tym mroźnych sceneriach opowiem Wam innym razem.

Druga część pocztówkowych zdobyczy to swap, o którym dawno zapomniałam. Umówiłam się na niego, gdy termometr wskazywał 25 stopni w cieniu. Przez kilka tygodni po wysłaniu moich kartek wypatrywałam czegoś w zamian. I gdy już straciłam nadzieję, że się doczekam… Znalazłam w skrzynce kopertę. Oglądałam ją ze wszystkich stron, aż mój wzrok padł na pieczątkę…

Mojemu chłopakowi kazałam zgadywać, skąd otrzymałam kartki, więc może i z Wami się tak pobawię. Dostałam kartki z miejsca, z którego nie miałam do tej pory żadnej pocztówki. Żartowałam, że choćby M. zgadywał pół roku, nie zgadłby, skąd przyszła do mnie kartka. Później podpowiedziałam mu, że to wyspa. W dodatku wyspa w Europie. Blisko Irlandii. I wspomniałam jeszcze, że zamieszkuje ją nieco ponad 80 tysięcy osób.

I wtedy M. zgadł i mam nadzieje, że Wy też. To Wyspa Man. Słyszeliście o niej?

To dependencja korony brytyjskiej, nienależąca do UE, położona na Morzu Irlandzkim. Nadawca kartek stwierdził, że to kraina fioletowych wzgórz i rozległych pól. Znajduje się tam też sporo muzeów, głównie z eksponatami dotyczącymi życia Wikingów. Nadawca widokówek wspomniał o tym, że Wikingowie utworzyli rząd w IX wieku, a więc są twórcami najstarszego rządu na świecie. :O

Wyspę Man pewnie większość z Was kojarzy z powodu słynnych wyścigów motocyklowych. Każdego roku 50 tysięcy turystów przybywa, by podziwiać zmagania sportowców. Wyścig jest okropnie niebezpieczny. Tylko w tym roku życie straciło w nim 5 kierowców… Ja bym nie chciała tego oglądać, a już na pewno się tym ekscytować.

Jestem ciekawa, czy wiecie coś ciekawego o Wyspie Man! Która kartka podoba Wam się bardziej?

Udanego tygodnia! 

Sara