Co zwiedzić w Brukseli? #2

Siusiający chłopiec z czekolady. Tego nie możecie przegapić!

Drugi dzień pobytu w Brukseli rozpoczęłyśmy z mamą od zobaczenia symbolu miasta. Manneken Pis to siusiający chłopiec. Ten najbardziej znany jest bardzo mały i gdyby nie kilka osób fotografujących rzeźbę, można by ją przeoczyć. Uliczka, przy której znajduje się Manneken Pis, poprowadziła nas do Wielkiego Placu.

Był rześki poranek, a Grand Place wyglądał pięknie skąpany w promieniach rannego słońca. Wszystkie budynki otaczające plac są eleganckie i wytworne. Ogromnie spodobał mi się ten rodzaj architektury. Wielki Plac był tym miejscem w Brukseli, w którym spotkałyśmy najwięcej turystów.

Kolejnym punktem naszej wycieczki była fontanna Charlesa Bulsa. Okazała się nieczynna, ale i tak musiałam mieć z nią zdjęcie. :D Po fontannie przyszła kolej na… błądzenie. Bardzo długo szukałyśmy Zinneke Pis czyli siusiającego pieska. Pytałyśmy o niego kilka osób. Wszystkie były zaskoczone i nie potrafiły nam pomóc. Tak długo się kręciłyśmy, że w pewnym momencie wylądowałyśmy naprzeciwko katedry, którą zamierzałyśmy zobaczyć dopiero za kilka godzin. Katedra Świętego Michała i Świętej Guduli to piękna, gotycka świątynia. Czy czegoś Wam nie przypomina? :)

W końcu odnalazłyśmy się zarówno na mapie, jak i na uliczkach belgijskiej stolicy, i dotarłyśmy do kolejnego kościoła - kościoła św. Katarzyny (Eglise Sainte-Catherine). O tym, że była to naprawdę efektowna budowla, świadczy chociażby fakt, że bok świątyni uznałam za jej przód… Niedługo potem odnalazłyśmy pieska. Nie było przy nim tłumu turystów.

W poszukiwaniu kolejnego zabytku trafiłyśmy z mamą na teatr. Zauważyłam, że teatry i opery to – obok zamków – coś, co zwykle w innych miastach przykuwa mój wzrok.

Zdjęcia z tego placu wykonała moja mama, bo ja w tym czasie trzęsłam się i płakałam po cudownym uniknięciu śmierci. Ale nawet przez łzy plac ten nie zachwycał.

Gdy już się uspokoiłam, wróciłyśmy w okolice Wielkiego Placu, by kupić pamiątki i zjeść w końcu coś belgijskiego. Padło na gofry. Tamtejsze gofry są pyszne – podawane z wieloma dodatkami takimi jak owoce, nutella, bita śmietana. Samo ciasto zaś jest inne niż w Polsce. Lepsze. Gofry je się jak wykwintny deser – widelczykiem.

Najedzone skierowałyśmy się w okolice Pałacu Królewskiego. Yhym, czy dziwnie zabrzmi, jak stwierdzę, że nie mogłyśmy go znaleźć? Czy zaskoczeniem będzie, gdy napiszę, że, kiedy w końcu go znalazłyśmy, okazało się, iż jest ogrodzony i ledwo można zrobić mu zdjęcie?

Ostatnim punktem "must see" w Brukseli był dla nas Kościół Notre-Dame du Sablon. Tak jak nie przepadam za oglądaniem kościołów, tak wszystkie podziwiane w Belgii wywarły na mnie niemałe wrażenie. Muszę jednak przyznać, że paryską katedrę Notre-Dame o wiele bardziej przypomina brukselska Katedra Świętego Michała i Świętej Guduli.

Nasz pobyt w Brukseli zakończyłyśmy frytkami RZEKOMO belgijskimi. Szału nie było.

Zwiedzanie piętnastej stolicy zaliczam do udanych. Odwiedzone miejsca były piękne, efektowne, robiły wrażenie.

To jednak nie ostatni brukselski post. Stay tuned!

Sara