Jak rozpoznać Włocha?

Cieszę się, że pod poprzednim postem pojawiło się więcej komentarzy niż dotychczas. Za każdy bardzo dziękuję!
Dzisiaj mam dla Was mały mix - pomieszane z poplątanym, ale mam nadzieję, że Wam się spodoba. Zdjęcia z różnych włoskich miejsc i...próba charakterystyki typowego obywatela Italii. 

Mirabilandia - wspaniały park rozrywki. Relacja z niego pojawi się w przyszłym tygodniu :)

Widok z diabelskiego młyna w Mirabilandii.

Widok z okna autobusu.

Takim promem płynęliśmy na Sycylię.

Ciekawy obrazek na włoskiej autostradzie. Swoją drogą autostrady we Włoszech są wszędzie (i wszędzie płatne).

A to już w San Sabie, trochę zabawy w Morzu Tyrreńskim :)

Krystalicznie czyste Morze Tyrreńskie

Tyle się mówi o włoskim temperamencie, o tym, jacy Włosi są, jacy nie są, na co sobie pozwalają, a na co nie (tego pierwszego jest znacznie więcej). W gorącej i słonecznej Italii spędziłam niecałe dwa tygodnie, więc nie mogę się nazwać specjalistką od włoskich serc i dusz, jednak parę rzeczy utkwiło mi w pamięci lub udało mi się usłyszeć od osób mieszkających we Włoszech. Spróbujmy stworzyć opis typowego Włocha :)

Włosi…

      1)      Są głośni. Mówienie cicho to chyba dla nich coś jak dla Polaków święta bez Kevina. Dowiedziałam się, że gdy zobaczysz na ulicy dwie krzyczące i żywo gestykulujące Włoszki, które wyglądają jakby się kłóciły, nie zwracaj na nie uwagi. One po prostu rozmawiają o pogodzie.

      2)      Czasu nie liczą. Wspominałam już o tym tutaj. Dla Włocha godzina 22 to 23, w najlepszym wypadku 22.30. Oni zawsze mogą zrobić coś później, a najlepiej to kiedyś, mañana.

      3)      Są nachalni. Oczywiście nie wszyscy, ale mają zupełnie inne podejście np. do podrywu. Dla nich nie znaczy tak, a tak… to chyba bardzo tak. Taniec z Włochem w niczym nie przypomina kulturalnego podrygiwania. Niektórzy najchętniej złapaliby dziewczynę za wszystkie części ciała po kolei. A jeśli już o tańcu mowa…

      4)      Kochają zabawę, uwielbiają się bawić, tańczyć, wygłupiać. To ludzie żywi i energiczni. Chociaż nie potrzebują do tego hektolitrów alkoholu jak niektóre narody.  Włosi piją kulturalnie, imprezują do późna, ale subtelnie, kilka drinków, a rano do pracy.

      5)      Za świętość uważają sjestę, fiestę i mañanę. Sjesta to odpoczynek zaczynający się mniej więcej koło godziny 13. W tym czasie pozamykane się restauracje, urzędy. To moment na odpoczynek, a nawet sen, aby później bawić się do późnej nocy. Przyznam się Wam, że ciężko jest się przestawić na cykl dnia Włocha – my Polacy nie możemy sobie pozwolić na drzemkę od 13 do 16. Fiesta to z kolei impreza lub przyjęcie. A wspomniana już wyżej mañana to słowo określające czas wykonania. Bliżej nieokreślony, czyli nasze kiedyś, wkrótce.

      6)      Boją się mówić po angielsku. Przynajmniej spora liczba z nich. Myślałam, że jadąc do Włoch, nie muszę się przejmować zerową znajomością włoskiego. Okazało się jednak, że część Włochów w ogóle angielskiego nie zna, a nawet jak zna, to boi się odezwać.

To chyba takie włoskie podstawy. U poznanych Włochów zauważyłam również inne cechy, ale możliwe, że nie występują one tak często jak te powyżej. 
A Wy z czym kojarzycie Włochów?