Mądrości ze szkolnych ścian

Chodzę tam, bo muszę, jak większość osób w moim wieku. To nie tylko miejsce nauki. Nie tylko idealna okazja do spotkania z przyjaciółmi. Nie tylko wybieg mody, ściskawa na korytarzach i jeden wielki cyrk. To także ogromne źródło inspiracji. Szkoła podrzuciła mi kilka pomysłów na wpisy. A zacznę od lochów.

Ciemne, mrożące krew w żyłach, ciągnące się w nieskończoność korytarze, z kratami zamiast drzwi… Tak nie wyglądają podziemia w naszej szkole. I nie jest to Hades, jak sądzą niektórzy, a jedynie piwnica ze sklepikiem, który ratuje drożdżówkami z kruszonką i bez, światowej sławy minipizzą (keczup tylko dla tych, co zasłużą), a w moim przypadku najczęściej herbatą bez cukru. Znajdują się tam także szatnie. Od razu widać, która należy do humanistów. Mówią, że tylko idiota ma porządek, a to geniusz panuje nad chaosem. W takim razie nasza szatnia należy do grona Einsteinów…

Ale w poście tym nie chciałam pisać o nadzwyczajnej liczbie worków, reklamówek i kartoników znajdujących się w naszej szatni (każda podejrzana paczka może być potencjalną bombą, pamiętajcie!). Nie miałam zamiaru opisywać vansów, conversów i szpilek, które zajmują połowę podłogi. Pomyślałam, że podzielę się z Wami mądrościami poprzednich właścicieli tej szatni (lub też osób w niej goszczących :)).

Są wyznania miłości, w szczególności kierowane do nauczycielek. W różnej formie. Jak wiadomo miłość i nienawiść dzieli niezwykle cienka granica, więc tuż obok serduszek, znajdziemy nienadające się do publikacji epitety.

Nie nauczycielki są jednak idolkami autorów złotych myśli. Jest nim… Chuck Norris.

W szkole zawsze można liczyć na pomocną dłoń i dobrą radę. Nieobca uczniom jest też szczerość. Te, jakże pożądane cnoty, wyraźnie widać na ścianie.

- Magiczne słowo? – Natychmiast! Według uczniów owianej tajemnicą czwórki jest inaczej… Słowa dziękuję i przepraszam musiały zostać wyryte.

Droga z czwórki do empiku zajmuje nie więcej niż 5 minut. A jednak, ktoś uznał, że sklep ten źle wpływa na uczniów…

Jeden z autorów miał muchy w nosie. To mało powiedziane. Ciągle mu coś cuchnęło i nie pasowało… Francuski piesek w toruńskiej szkole.

Jeśli ktoś nie potrafi wyrazić swoich uczuć słowami, próbuje w inny sposób, na przykład poprzez rysunek. Z przykrością stwierdzam, że nie mogę opublikować żadnego ze ściennych malunków. Powód? Wszystkie przedstawiają to samo. Co? A co najczęściej wstawia się za karę komuś na tablicy na FB albo rysuje w zeszycie?

Po przeczytaniu wszystkich sentencji, którymi zechcieli podzielić się uczniowie, miałam tylko jedną myśl. Najlepiej wyraża ją ten tekst:

Samych udanych tekstów Wam życzę!
Sara