Zima pozdrawia

Miał być zimowy post, ale śnieg znikł tak szybko, jak się pojawił. Nie ma więc toruńskiego ratusza w zimowej aurze i Kopernika otoczonego białym puchem. Ale zima nie odpuszcza i nadal chodzę w czapce. Dziś drogę z przystanku (PKS wyjątkowo niespóźniony, wręcz przeciwnie – przyjechał wcześniej! Czy to jakaś zapowiedź Edenu?) do szkoły pokonałam, rozmyślając o naszych przyjaciołach i wrogach podczas zimowych miesięcy. Co przyszło mi do głowy?

Niedźwiadek

Zdecydowanym wrogiem są długie paznokcie. Pomyślicie zapewne, w czym one przeszkadzają, czy to zimą, czy podczas upałów? Otóż, widzę po mojej kochanej przyjaciółce, że długie paznokcie w połączeniu z rękawiczkami powodują efekt niedźwiadka z wystającymi pazurkami. A z rękawiczek nie rezygnujcie!

Edward Nożycoręki

Kolejne kiepskie połączenie to włosy i czapka. Tylko czego tu się lepiej pozbyć, tego pierwszego czy może ciepłej czapki, nieważne z pomponem czy bez? Szukałam najlepszego (najstraszniejszego?) porównania, abyście mogli sobie uświadomić, jak wyglądam po zdjęciu czapki. Czasami wolałabym już chodzić w tej pandzie na głowie cały czas… Aby nie przypominać Edwarda Nożycorękiego. Ale co zrobić, co zrobić? Albo zapalenie ucha, albo moje włosy zaczynają mieć właściwości elektryzujące.

Wasza Wysokość

Obcasy, a nawet koturny – oj, jak bardzo niewskazane zimą. Nie potrzeba wiele śniegu, wystarczy lekka ślizgawka albo pozostałości po śniegu pięknie zwane błotem, aby nie zdążyć na autobus (znów ten transport…). Zwichnięta kostka vs. marznięcie na przystanku w oczekiwaniu na kolejny autobus? Już wolę szczękać zębami… A jeśli o marznięciu mowa, to może czas na coś, co nas wesprze w tę zimową szarugę?

Barmanka

Nawet sobie nie wyobrażacie, jak polubiłam picie z kubka termicznego. Pamiętacie moją pamiątkę ze Starbucksa przywiezioną z Londynu? Może to szpanerski kubek, ale trzyma ciepło tylko do przystanku, no, góra kilkadziesiąt minut. Tymczasem znaleziony przez przypadek podczas świątecznego sprzątania kubek z uchem nie jest zbyt stylowy, ale za to mieści o wiele więcej gorącego napoju i naprawdę sprawia, że można go nazwać gorącym nawet po półtorej godzinie. Tak mogę spacerować po mieście nawet w zimę. :)

Makijażystka

Do tej pory pamiętam, w jaką panikę wpadłam, gdy w Wilnie zgubiłam swoją pomadkę ochronną. Wszystkim powtarzałam, że to amerykańska pomadka (haha), a w akcie desperacji smarowałam usta przez jeden dzień… kremem do twarzy. Na szczęście pomadka znalazła się w autokarze, a ja teraz nie wyobrażam sobie wyjścia z domu bez tego jednego drobnego przedmiotu. Właściwie nieważne, czy czerwiec, czy styczeń, pomadka jest ciągle moją przyjaciółką.

A co Wam pomaga przetrwać zimę? :)

Pozdrawiam

Sara