Jak zostałam królową

Przypominam o pocztówkowym konkursie!

Wychodząc z domu w Tłusty Czwartek, nie sądziłam, że wrócę  ze szkoły jako królowa. Chyba nikt by się tego nie spodziewał, a już na pewno nie dziewczyna przebrana za diabła.

Karnawał niemiecki nie zaczął się zbyt ciekawie. Prawie nikt z mojej klasy się nie przebrał, w czuprynie a’la Cruella de Mon i diabelskich rogach czułam się trochę nie na miejscu, chociaż tłumaczyłam sobie, że to inni powinni się tak czuć – w końcu trwał karnawał. Otuchy dodała mi moja przyjaciółka, która, mimo iż nie uczy się niemieckiego, postanowiła zabawić się i poudawać diabełka. F. podzieliła się czerwoną szminką, która na szczęście nie sprawiła, że wyglądałam jak kurtyzana.

Już na drugiej przerwie mogłyśmy poczuć prawdziwego ducha karnawału. Co prawda żadna z nas nie wzięła udziału w konkursie jedzenia pączków, ale obserwowanie łakomczuchów okazało się równie ekscytujące. Nieważne, czy ktoś chciał się po prostu najeść, czy też naprawdę liczył na wygraną – trzy darmowe pączki wylądowały w brzuchach zawodników. 

Pączkami należy się delektować, czyż nie? :)

Na kolejnej przerwie miałam okazję oglądać Bal Debiutantek. Czy słyszeliście o słynnym balu odbywającym się w Wiedniu w czasie karnawału? Najtańsze bilety kosztują kilkaset euro.

Nieważne, w szpilkach czy boso - podziwiam te pary i ich odwagę. :)

Nasz szkolny Bal Debiutantek był trochę skromniejszy niż ten austriacki, ale uczennice w białych sukienkach tańczące walca wyglądały jak anielice (a mnie tego dnia do anioła było jednak daleko…). 

Kulminacja nastąpiła podczas długiej przerwy. Zanim jednak opiszę wielobarwną paradę, dodam, że tego dnia część lekcji była skrócona, przerwy zaś wydłużone. :) Każda grupa języka niemieckiego w mojej szkole, a jest ich kilkanaście, miała wymyślony przez siebie motyw. Uczniowie mojej grupy postanowili przebrać się za diabły. Kilka dziewczyn włożyło na głowę groźnie wyglądające rogi, ale tylko ja, wraz z moją francuską przyjaciółką, postanowiłyśmy wziąć udział w paradzie i w ten sposób reprezentowałyśmy moją grupę. 

Pomysły na kostiumy naprawdę mnie zaskoczyły. Lekarze i żołnierze, Arabowie i wieśniacy – to tylko niektóre z przebrań. Okazało się, że tylko nasz rocznik nie potrafił się zabawić i przebrać – z innych grup kostiumy włożyło co najmniej kilka osób. Z jednej strony to przykre, bo kiedy mamy się bawić, jak nie teraz? Z drugiej strony być może ta niska frekwencja zdecydowała o zwycięstwie diablic… Ale o tym za moment.

Zanim poznaliśmy zwycięską grupę, wszyscy przebrani przespacerowali się po dużej sali gimnastycznej. Niektórzy wzięli udział w konkurencjach np. w ponadczasowym skakaniu w workach czy w próbie w miarę poprawnego wypowiedzenia niemieckich łamańców językowych. W końcu poznaliśmy zwycięzców. Najlepiej przebraną grupą okazali się Bawarczycy. Przyszła pora na koronację. Królem karnawału został chłopak przebrany za pudełko z herbatą (gratulacje!), zaś królową, a raczej królowymi… dwie diablice! Nie ukrywam, że prawie padłyśmy ze śmiechu, byłyśmy niesamowicie zaskoczone. Dostałyśmy jedną koronę i chodziłyśmy w niej na zmianę. Dwie diablice królowymi. I kto powiedział, że dobro zawsze zwycięża? ;) 

Tłusty Czwartek to Tłusty Czwartek. Każdy, niezależnie od tego, czy był aniołem, królową czy smerfem otrzymał pysznego pączka. 

Ktoś mi chyba ukradł rogi... Będzie się smażył w piekle.

Jeden z komentatorów wyraził pewne wątpliwości co do tego, iż mogłabym przebrać się za diabła… Wychodzi na to, że do twarzy mi w rogach.

Księżniczki Disneya mogą się schować. ;))

Pozdrawiam Was ciepło!

Sara