Zwierzenia blondynki i wyznania blogerki cz. 17

Przypominam o konkursie! 

Zastanawiam się nad wagą słów. Nad tym, jak jedno zdanie, a nawet jedno słowo potrafi wywołać radość albo rozpacz. Jak jedno słowo może trwale coś zmienić. Jedno słowo.

Zaczęłam tak bardzo głęboko, a właściwie to mnie w tym momencie uszczęśliwiają bardzo przyziemne rzeczy i jedno zwyczajne słowo: ferie. Właśnie je rozpoczęłam i już poczułam, jak bardzo potrzebowałam tej wolności. W szczególności wolności myśli – nie muszę przypominać sobie, na co to trzeba się jeszcze nauczyć i co jeszcze trzeba zrobić…

Pierwszy tydzień ferii spędzę u dziadków z Zosinie (woj. lubelskie), po drodze zahaczając o Warszawę (jednak to ona wygrała w pojedynku z Łodzią). Drugi tydzień na pewno poświęcę blogowi (co nie znaczy, że pierwszy nie!) – chcę wprowadzić kilka zmian. Mam nadzieję, że uda mi się spotkać z dawno niewidzianymi przyjaciółmi. Jak widzicie, nie mam bardzo wygórowanych celów i zadań, tak jak to miało miejsce np. w wakacje, kiedy stworzyłam listę kilkudziesięciu punktów, które chcę zrealizować. Tym razem chcę odpocząć – naprawdę tego relaksu potrzebuję.

A co się działo przez ostatnie tygodnie? Bo chyba nadszedł czas na podsumowanie, czyż nie? :)

Smak tremy

Jak smakuje trema? Właściwie to nie smakuje, bo gdy zjada nas stres, zazwyczaj w naszych ustach pojawia się niesmak. Nie ukrywam, że denerwowałam się przed nagraniem dla Was filmiku – nie chciałam, aby wyszedł sztucznie. Poczyniłam jednak progres, bo o ile w poprzednim nagraniu, wyginałam ręce i gestykulowałam niczym rodowita Włoszka, to tym razem udało mi się mówić z sensem, w miarę poprawną polszczyzną i bez nadmiernych ruchów dłońmi. :D 

 

Smak wsparcia

A to dopiero słodki smak! Świadomość, że ludzie o mnie pamiętają, co więcej – że podoba im się to, co tworzę i wierzą we mnie mogłabym jeść miskami. ;) Dziękuję Wam za wszystkie oddane głosy w konkursie Blog Roku, za każde miłe słowo – ostatecznie udało się zdobyć 67 głosów, co pozwoliło mi uplasować się w pierwszej trzydziestce (na jakieś 400 blogów!). Uważam, że to świetny wynik jak na blog, który istnieje półtora roku i jest prowadzony przez nastolatkę.

 

Smak podróży

Pocztówki sprawiają, że można posmakować czegoś więcej niż tylko kleju na znaczku. W styczniu otrzymałam kartki z naszej Ojczyzny, ale też z zupełnie nowych krajów. Wysłałam także swoją pierwszą pocztówkę A4 wypisaną drobnym maczkiem do Martyny.

Pocztówka A4. Dostaliście kiedyś taką?

Dziękuję, Pawle!

Dziękuję, Edyto!

Smak zwycięstwa i zabawy

O karnawałowym szaleństwie opowiem Wam nieco więcej w najbliższych dniach. Jak diablice mogły zostać królowymi balu? Ile zajmuje zjedzenie trzech pączków? Już niebawem post o niemieckim karnawale!

Smak śniegu

Śnieg jest brudny i nie warto go jeść. Ale można na nim pisać, rzucać się nim, lepić z niego najróżniejsze figury albo po prostu położyć się i zrobić aniołka. :) Mniej odważnym na pewno wystarczą zimowe widoki.

Smak pączków

Straciłam rachubę i nie wiem, ile pączków trafiło w Tłusty Czwartek do mojego brzucha. Lepiej nie myśleć, ile wczoraj zjadłam kalorii. Wiem jedno – wszystko było pyszne! :D

A jak Wam minął styczeń? Spróbowaliście jakichś nowych smaków :)?

Sara

PS Już jutro wyjeżdżam, mam jednak nadzieję, że uda mi się do Was zajrzeć!