Wolność, niepodległość i... polskie Delicje - USA #4

Jeśli nie widzieliście poprzedniego posta na temat miejsc, które udało mi się zobaczyć w Filadelfii, zachęcam do nadrobienia. :D

W poprzednim wpisie wspomniałam o tym, że w Filadelfii została ogłoszona Deklaracja Niepodległości Stanów Zjednoczonych oraz podpisana konstytucja tego kraju. Skoro w Filadelfii mieszkałam przez 10 dni, nie mogłam więc pominąć miejsc związanych z tak przełomowymi wydarzeniami.

Independence Hall – tam wszystko się zaczęło. To jeden z najstarszych budynków w USA (zbudowany w 1753 roku). Nie wiem za bardzo, jaką funkcję przypisać temu miejscu. Nie jest to do końca ratusz… Uznajmy, że to po prostu istotna dla historii Ameryki budowla. ;) Tam odbywały się posiedzenia Kongresu Kontynentalnego, tam na zachowanym do dziś krześle siedział George Waszyngton, tam znajdował się niegdyś słynny Dzwon Wolności. Jeśli choć trochę interesuje Was historia, to wizyta w Independence Hall byłaby punktem obowiązkowym podczas pobytu w Filadelfii. Mnie historia nie interesuje w ogóle, a i tak zaciekawiła mnie opowieść o przedstawicielach trzynastu koloni, którzy spotkali się w jednym miejscu, aby dyskutować o przyszłości kraju i uwolnieniu się od panowania Wielkiej Brytanii.

Skoro już wspomniałam o Dzwonie Wolności, to muszę Wam ten symbol niepodległości pokazać. Dzwon od momentu odlania pękł kilka razy. Po ostatnim pęknięciu nie został już naprawiony. Dzwonił on podczas różnych  wyjątkowych okazji. Obecnie dzwon jest umieszczony w budynku zwanym Liberty Bell Pavilion. Wchodząc do niego, podobnie jak do Independence Hall, zostaliśmy przeszukani, prześwietlono nasze plecaki, a nas obmacano. Oprócz dzwonu w Liberty Bell Pavilion można podziwiać wystawę poświęconą historii USA. Pewnie się domyślicie, że nie bardzo interesowały nas plakaty – wszyscy od razu polecieliśmy do dzwonu. 

Kolejnym miejscem, które mieliśmy zamiar odwiedzić, było polsko-amerykańskie centrum. Na pierwszy rzut oka to miejsce mnie zachwyciło. Akurat w dniu, w którym się tam wybraliśmy, miałam mały kryzys. Problemy z aparatem, tęsknota za rodzicami, chwilowa trudność w dogadaniu się z Sarayną. Zatem miło było zobaczyć polskie Delicje czy wafelki Prince Polo po drugiej stronie oceanu. Jednak Polska w centrum tym została przedstawiona bardzo staroświecko, tak, jak wyglądała kilkadziesiąt lat temu. Z jednej strony dobrze jest kultywować tradycje, pamiętać o staropolskich zwyczajach, dobrze, że takie miejsca powstają, z drugiej strony jednak Polska naprawdę się zmieniła, unowocześniła, rozwinęła i to również, a może przede wszystkim, trzeba pokazać. Obawiam się, że osoby niemieszkające obecnie w Polsce po odwiedzeniu tego centrum wyobrażą sobie nasz kraj jako jedną wielką wieś…

Na koniec zostawiam Was ze zdjęciami z miejsca, do którego chętnie bym powróciła. To okolice Muzeum Morskiego, tuż obok rzeki. Piękne widoki, niesamowity spokój w środku wielkiej metropolii. 

Tak, wiem, że mam fajne cienie na twarzy.

Zdjęcie tyłem, z rozłożonymi rękoma, musi być!

Pozdrawiam!

Sara