10 myśli przed operacją

1. O operacji po raz pierwszy usłyszałam ponad rok temu. Wtedy pomartwiłam się kilka dni i uwierzyłam w to, że choroba może się cofnąć. Szansa na remisję wynosiła kilkanaście procent. W pewnym momencie myślałam, że faktycznie wyzdrowiałam. A potem nastąpił drugi rzut choroby. I było już tylko gorzej.

2. Okazuje się, że nie wystarczy zapisać się na operację wycięcia tarczycy i odczekać trzy miesiące (ewentualnie dwa lata). Trzeba jeszcze załatwić mnóstwo innych spraw, począwszy od laryngologa, przez grupę krwi, na anestezjologu skończywszy.

3. A anestezjolog może postraszyć cię przełomem tarczycowym, niechybną śmiercią i prokuratorem.

4. Moje myśli o operacji przeszły pewną ewolucję. Na początku bałam się znieczulenia, a konkretnie tego, że się nie obudzę. Później zaczęłam bać się śmierci. Teraz boję się, że nie wyrobię się z pracą roczną.

5. Operacja wyzwala w człowieku dziwny przymus odwlekania. Bilety lotnicze? Po operacji. Nowa książka? Jak wyjdę ze szpitala. Gra miejska? Jak mnie wypuszczą. Bo co, jeśli będę się gorzej czuła? Albo jeśli... 

6. Jednocześnie inne rzeczy próbowałam zrobić na zapas: napisałam do reklamodawców, wysłałam im teksty do akceptacji, poinformowałam wszystkich w redakcji o mojej operacji. Ale i tak spodziewam się pilnych maili w dniu zabiegu.

7. Ludzie przechodzą w życiu setki operacji. Lekarze wykonują ich tysiące. A mnie przeraża ta jedna. Nie chcę więcej.

8. Ale wiecie co, w sumie to też trochę nie mogę się doczekać. Bo wierzę, że po operacji wreszcie będę mogła odetchnąć pełną piersią. I nic mi nie będzie naciskać na tchawicę. Że będę po prostu zdrowa.

9. Doszłam do wniosku, że stres przed maturą, egzaminem na prawo jazdy i sesją to nic w porównaniu ze stresem przedoperacyjnym.

10. Ale zawsze dla rozluźnienia mogę sobie pomyśleć, że mój znajomy sądził, że idę na operację… plastyczną. Powiększyć sobie usta, ewentualnie cycki. Myślicie, że to już czas? :DDDD PS Czy ja wyglądam aż na takiego pustaka?

Trzymajcie kciuki!

Sara