Widziałam pandę na żywo

Niektóre ze zdarzeń od razu z góry przypisujemy do kategorii "na pewno nigdy w życiu mnie to nie spotka". Niestety, jest w tej grupie sporo wydarzeń, które znajdują się na liście naszych marzeń. Jesteśmy wręcz pewni, że nigdy się nie ziszczą, ale… marzymy nadal.

Po tym jak panda mieszkająca w berlińskim zoo odeszła z tego świata, oswoiłam się z myślą, że nigdy w życiu nie zobaczę czarno-białego niedźwiadka na żywo. Jako że daleko mi do racjonalistki i realistki nawet nie sprawdziłam, w jakich zoo w Europie można zobaczyć pandę. Ta z Berlina zmarła, więc koniec, nie ma o czym marzyć. 

Pandy jedzą.

Panda idzie, panda je.

Tymczasem, zupełnie przypadkiem, przeszukując Internet z zamiarem znalezienia fantastycznych miejsc wartych zobaczenia w Wiedniu, natknęłam się na informację o tamtejszym zoo. I pandzie. A właściwie pandach, które w nim mieszkają. Rozentuzjazmowana, zszokowana, przeszczęśliwa zbiegłam na dół (zawsze tak robię, gdy przepełniają mnie różne emocje) i poinformowałam rodziców o tym, że w stolicy Austrii jest zoo, a w tym zoo panda i że nieważne, co zobaczymy w Wiedniu, pandę musimy zobaczyć. Oczywiście dopiero potem zorientowałam się, jakie są ceny biletów… Ale jakoś nadal wierzyłam, że mama zgodzi się na wejście do zoo. Nie myliłam się. Miałam tylko nadzieję, że akurat nigdzie nie wysłano uroczych pandusi. Po wymianie wiadomości z Agatą dowiedziałam się, że małe misie zostały wysłane do Chin, natomiast ich rodzice pozostali w Wiedniu. 

W zoo były też oczywiście inne zwierzęta między innymi ten groźny tygrys bawiący się w swoim bajorku.

Renifer z imponującym porożem. Chociaż wydawało nam się, że bardzo mu ciążą te rogi...

Pewnie dobrze wiecie, że panda jest zwierzęciem zagrożonym. Dlaczego pand jest tak mało? Z kilku powodów:

• Zwierzęta te żywią się pędami bambusa, a roślina ta jest notorycznie wycinana pod pola uprawne.

• Powodem wymierania pand jest również kłusownictwo. Istoty, którym miano człowieka w zupełności się nie należy, zabijają pandy np. dla ich cennego, wyjątkowego, czarno-białego futra.

• Także sam bambus jest dość kłopotliwą rośliną – jego kwitnięcie poprzedza obumieranie pędów.

• Współczynnik przyrostu naturalnego pand jest ujemny, a to znaczy, że więcej pand umiera niż się rodzi. Zwierzęta te mają problem z rozmnażaniem się – nawet gdy samica urodzi kilka niedźwiadków, nie wszystkie z nich przeżyją.

Niedźwiedzia polarnego, podobnie jak pandę, zobaczyłam po raz pierwszy w życiu.

Pan foka, lew morski, mors?

Gdzie w Europie można spotkać pandy?

W 5 ogrodach zoologicznych. W Szkocji, w Edynburgu; w Belgii, w Brugelette; we Francji, w Saint-Aignan; w Hiszpanii, w Madrycie oraz oczywiście w Austrii, w Wiedniu. W Wiedniu są jednak dwa ogrody zoologiczne, zapamiętajcie, że pandę spotkacie w Tiergarten Schönbrunn, czyli w najstarszym zoo świata, wpisanym na listę UNESCO (tak, tak!).   

Ten hipcio wyglądał na bardzo ciężkiego...

Parę słów o samym zoo: jest ogromne, z mamą nie dałyśmy rady zobaczyć wszystkich zwierząt, wybrałyśmy te największe i najbardziej egzotyczne oraz te, których np. nie ma w toruńskim zoo. Wybiegi są naprawdę spore, pracownicy postarali się, aby jak najbardziej przypominały naturalne warunki, w jakich żyją zwierzęta, wiele z nich ma własne stawy, mogą się w nich ochłodzić. My trafiłyśmy akurat na porę karmienia słoni i pand. :)

Wyobrażacie sobie mnie przy klatce z pandami? Stałam tam dobre kilkanaście minut, próbując przecisnąć się przez tłum. Nie wiem, jakie uczucie najlepiej opisałoby mój ówczesny stan. Radość, euforia, szczęście? Po prostu cieszyłam się, że po pierwsze udało mi się zobaczyć zwierzątko pochodzące z daleka, bo aż z Chin, po drugie dotarłam do jednego z nielicznych europejskich miast, w których mieszkają pandy, po trzecie zobaczyłam gatunek zwierzęcia, który, jeśli niektórzy nie zmądrzeją i nie znajdą sumienia, może wyginąć.

Pozdrawiam Was serdecznie kochani!

Sara                                    

PS Ten post miał pierwotnie zawierać około 20 zdjęć pand. Oszczędziłam Wam. Po więcej pand, a także w sprawie zakupu pocztówek po 50 groszy piszcie na sara.watrak@wp.pl