Odwiedziłam wszystkie escape roomy w Toruniu – co dalej?

Gdy poszłam do swojego pierwszego escape roomu w życiu, nie sądziłam, że to stanie się moją pasją. Mam za sobą wszystkie toruńskie pokoje, kilkanaście warszawskich i... jeden bydgoski. Co dalej?

Jeśli mowa o escape roomach, ludzie dzielą się na kilka grup. Po tragedii w Koszalinie w Polsce raczej nie ma już osób, które nie słyszały o tej formie rozrywki. Na pewno istnieją tacy, którzy nigdy w escape roomie nie byli i nie zamierzają tego faktu rzeczy zmieniać – albo uważają, że to nie dla nich, albo boją się i twierdzą, że to niebezpieczne. 

Są też tacy, choć trudno mi w to uwierzyć, którzy byli raz w escape roomie i… nie spodobało im się (to w ogóle możliwe?). Znam osoby, które były w kilku pokojach, lubią te ucieczki, ale jednak nie praktykują tego zbyt często. Znam też takich, którzy w jeden weekend potrafią odwiedzić 14 pokoi.

A w jakiej grupie jestem ja? Uwielbiam pokoje zagadek, chętnie chodziłabym do nich częściej, ale nie zawsze mam taką możliwość. Czasami brakuje funduszy – to nie jest najtańsza rozrywka, niekiedy nie mam po prostu z kim iść do escape roomu. Gdybym miała więcej pieniędzy, na pewno robiłabym to częściej, tego jestem pewna.Wiem, że wiele osób, aby zmniejszyć koszty, decyduje się na współpracę z obcymi ludźmi, ale to chyba nie dla mnie. 

Jak zaczęła się moja przygoda z escape roomami? Był październik 2016, akcja Toruń za pół ceny. Nie wiem, jak to właściwie wyszło, że poszliśmy z rodzicami i bratem do jednego z pokoi – wydaje mi się, że po prostu przeglądałam oferty i rzuciła mi się w oczy ta niecodzienna propozycja. Dać się zamknąć na godzinę w pokoju z zagadkami? Cała nasza rodzina lubi gry, więc sądziłam, że to może być niecodzienne doświadczenie. Wizyta w Nawiedzonym Hotelu ogromnie nam się spodobała. Uciekliśmy z niego dosłownie sekundy przed upłynięciem godziny.

Później odwiedzałam pokoje zwykle przy okazji akcji Toruń za pół ceny. Z czasem zaczęłam współpracować z różnymi firmami z Torunia i Warszawy. Dzięki temu odwiedziłam całkiem sporo różnorodnych pokoi, o których napisałam wiele recenzji. Był czas, że każda moja wizyta w stolicy kończyła się wyjściem do escape roomu! Tak polubiłam tę formę rozrywki, że w 2017 roku, na święta, poprosiłam Mikołaja rodziców o voucher do escape roomu właśnie.

W tym roku postawiłam sobie za cel odwiedzenie 12 escape roomów. Wiem, że niektórzy zaliczają tyle pokoi w weekend. Dla mnie dwa pokoje na dzień w zupełności wystarczą. Boję się, że gdybym zaliczyła więcej, to nie czerpałabym z tego takiej radości, historie zlałyby się w jedno, a ja byłabym najzwyczajniej w świecie zmęczona. Chciałam, aby ten tegoroczny cel motywował mnie do tego, bym nie wydawała kasy na głupoty, tylko oszczędzała ją na to, co sprawia mi ogromną przyjemność – podróże i escape roomy.

Z czasem do zabawy wkręcałam kolejne osoby. Zabrałam po raz pierwszy do escape roomu ciocię, wujka, później oni zarazili tą pasją swoich znajomych.

Kilka dni temu odwiedziłam ostatni pokój w Toruniu. Była to dość symboliczna wizyta, ponieważ okazało się, że ostatnim, nieodhaczonym przeze mnie toruńskim pokojem był najstarszy escape room w Toruniu! Jakimś cudem nie trafiłam tam wcześniej.

Co dalej? Czekam na kolejne pokoje w Toruniu. Z tego, co wywęszyłam, latem mają powstać nowe fabuły. Poza tym ostatnio po raz pierwszy z bratem wybraliśmy się do Bydgoszczy. Podbój tego miasta to będzie coś zupełnie nowego, bo poziom escape roomów jest tam zupełnie inny.

Wiecie, za co tak lubię escape roomy? Pozwalają mi nie myśleć o problemach. W głowie mam tylko zagadki. Uwielbiam tę adrenalinę, emocje, satysfakcję przy otwieraniu kłódek.

Escape roomy pozwoliły mi też poznać fantastycznych ludzi, prawdziwych zapaleńców. Wywiad z parą, która odwiedziła ich 400, możecie przeczytać tutaj.

Jestem ciekawa, jakie są Wasze doświadczenia z escape roomami!

Sara