Moje cele na 2017

Spisanie konkretnych, realnych celów i ich konsekwentna realizacja uczyniły dla mnie rok 2016 pełniejszym. Być może dlatego pożegnałam go z uśmiechem na ustach, wcale nie mrucząc: "Jak to dobrze, że ten rok się skończył!". Mimo że nie skreśliłam z listy wszystkich ośmiu punktów, jestem z siebie naprawdę dumna. I cieszę się, bo gdy patrzę na listę celów, widzę przełomowe wydarzenia, dostrzegam wyzwania, którym podołałam oraz nowe doświadczenia, których nie zabrakło. 

Najpierw się pochwalę, a potem się będę tłumaczyć. 

W styczniu odwiedziłam Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN w Warszawie.

W lipcu poznałam wyniki egzaminów maturalnych i okazało się, że zdałam!

W marcu pojechałam do Budapesztu, we wrześniu zaś zwiedzałam Paryż, a więc odwiedziłam 2 stolice europejskie – tak jak planowałam.

Przez cały czerwiec pracowałam w call center. Zrezygnowałam po równym miesiącu, bo dłużej nie mogłam wytrzymać. Gdyby nie postawiony cel, rzuciłabym tę robotę dużo wcześniej.

Na początku października po raz pierwszy podeszłam do egzaminu praktycznego na prawo jazdy. Nie powiodło się. Ale już kilka tygodni później druga próba okazała się tą ostatnią. Zdałam egzamin na prawo jazdy!

W grudniu przeczytałam 52. książkę w tym roku. W sumie ukończyłam w ciągu ostatnich 12 miesięcy 54 książki.

W ten sposób zrealizowałam 6 na 8 celów. 

Jakie punkty widnieją na mojej tegorocznej liście?

Można powiedzieć, że w tym roku jest mniej ambitnie, bo punktów jest mniej – tylko/aż 7. Za to chciałam poczynić jakiś progres. 

Jako że w zeszłym roku udało mi się odwiedzić 2 stolice, w 2017 postanowiłam zwiedzić 3, a co!

Przeczytałam w 2016 54 książki, mam więc nadzieję, że w tym roku uda mi się przeczytać jedną więcej. 

Wakacje mam już krótsze, trzymiesięczne, a więc cel pracować przynajmniej przez miesiąc pozostał. Chciałabym jednak kiedyś odpocząć, ale jednocześnie nie chcę leniuchować przez blisko 100 dni. 

W zeszłym roku liczyłam na to, że zdam maturę. Tegoroczny cel dotyczący edukacji brzmi: "zdać na II rok studiów". 

2 punkty, których nie udało mi się zrealizować w zeszłym roku, a więc zobaczenie meczetów w województwie podlaskim oraz oddanie krwi przesuwam na ten rok. Z meczetów już się trochę tłumaczyłam, natomiast jeśli chodzi o krew – będę dalej próbować. Łykać żelazo, jeść szpinak i kupować dziwne nasiona. Może to coś pomoże. Oby, bo już mi się kreatywność kończy. 

Ze względu na wysokie ceny znaczków w ostatnich miesiącach wymieniałam się pocztówkami dość nieregularnie. Chciałabym w tym roku trochę się zdyscyplinować i wzbogacić moją kolekcję o 10 nowych państw. Mam nadzieję, ze ten cel zostanie spełniony jako pierwszy.

A czy Wy macie jakieś plany noworoczne? Zdradzę Wam to, czego ja się nauczyłam, nie dotrzymując kolejnych postanowień. 

Ważne by było one jak najbardziej konkretne, powinniśmy mierzyć siły na zamiary i najlepiej nie narzucać sobie wyzwań dziennych (np. każdego dnia będę się gimnastykować). Dobrze jest opowiedzieć komuś o swoich postanowieniach i… nie nazywać ich postanowieniami lecz celami. 

Trzymam kciuki za Was i za siebie samą, moją silną wolę, motywację oraz wytrzymałość. 

Sara