Dlaczego Wiedeń, dlaczego Bratysława?

I z powrotem w kraju… Wakacyjny wypad z mamą trwał 5 dni. Dwie noce spędzone w hotelu, dwie w Polskim Busie. W sumie różne autobusy gościły nas przez ponad 30 godzin. A co przywiozłyśmy? Studentską, pocztówki i spuchniętą stopę. Niezdarą trzeba się urodzić, co nie?

Niech wpis ten będzie wstępem do relacji wiedeńsko-bratysławskiej. Dlaczego Wiedeń, dlaczego Bratysława? Kiedy mama zaproponowała mi kilka miesięcy temu dwuosobowy wakacyjny wypad, od razu zaczęłam przeszukiwać Internet. Próbowałam znaleźć tanie wycieczki objazdowe, zorganizowane, do przynajmniej dwóch państw, z zaliczeniem co najmniej dwóch europejskich stolic. Rozważałyśmy z mamą właściwie dwie trasy – Beneluks, czyli Belgia, Holandia, Luksemburg  oraz stolice Austrii, Słowacji i Węgier. Okazało się jednak, że wycieczki zorganizowane wcale takie tanie nie są, a i w podaną cenę zazwyczaj nie wliczono stu dodatkowych opłat i posiłków... 

W czasie tychże poszukiwań ja przerzuciłam swoją fascynację tanimi lotami na Polski Bus, któremu prawdopodobnie poświęcę osobny wpis. Wymyśliłyśmy więc z mamą, że zwiedzimy Wiedeń i Bratysławę, do których dojeżdża i z których odjeżdża właśnie Polski Bus. Nieco oddalony Budapeszt zostawiłyśmy sobie na inną okazję. 

 

Na Słowacji byłam już wcześniej – kilka lat temu zapragnęłam po prostu przekroczyć granicę polsko-słowacką i w ten sposób znalazłam się w Čirču, z kolei w zeszłym roku wraz z rodzinką zwiedzaliśmy zamek w słowackiej Lubowli. Mogłam więc zamalować kształt Słowacji na mojej mapce. Austrii nie zwiedzałam aż do tych wakacji – przejeżdżałam jedynie przez ten kraj, kierując się w stronę Włoch.

Z Wiedniem kojarzyła nam się jedynie Sisi i Mozart (który w stolicy Austrii nie urodził się, lecz zmarł). Z Bratysławą z kolei nie miałyśmy żadnych skojarzeń. Rozpoczęłyśmy więc planowanie. Na początku z atlasem, potem ze stroną Polskiego Busa i hostelbookers.com. Później w ruch poszło Google i hasła typu "Wiedeń w jeden dzień". O dziwo, dość skrupulatnie zaplanowałyśmy pobyt w Wiedniu, natomiast Bratysławę zostawiłyśmy na totalny żywioł. W sumie i dobrze, i tak nie byłoby co planować. Ale o tym później.

Z tego miejsca chciałbym serdecznie podziękować… sobie, hahaha, za to, że nawiązałam tak wspaniałe internetowe kontakty! Z Agatą, blogerką, Polką mieszkającą w Wiedniu, z którą nota bene wywiad przeczytacie tutaj, wymieniłam mnóstwo mejli. Agata przesłała mi nie tylko kilka przydatnych linków, lecz także stworzyła specjalne mapki z miejscami, których nie wypada w Wiedniu pominąć. Z kolei Tomasz, z którym rozmowę znajdziecie w jednym z postów, wysłał mi mapy austriackiej stolicy, z których korzystałyśmy już na miejscu. Dziękuję tej dwójce za wsparcie i wszystkie wskazówki.

Nasza trasa prezentowała się następująco:

Sobota, 11 lipca – Przejazd z Torunia do Warszawy i z Warszawy do Wiednia

Taką pogodą pożegnała nas Polska...

Niedziela, 12 lipca i poniedziałek 13 lipca – pobyt w Wiedniu i wieczorny przejazd do oddalonej o 64 kilometry Bratysławy

Wtorek, 14 lipca – pobyt w Bratysławie

 

O północy opuściłyśmy Bratysławę, aby w środę, 15 lipca pojawić się w Warszawie, skąd wróciłyśmy do Torunia. Miałyśmy więc jeden nocleg w Wiedniu i jeden w Bratysławie.

Dwa dni w Bratysławie byłyby zdecydowanie głupim pomysłem, podobnie jak zaledwie jeden dzień w Wiedniu. Myślę, że podjęłyśmy dobrą decyzję, planując swoją podróż w taki a nie inny sposób.

Zapraszam Was serdecznie na kolejne posty! Przygotujcie się na dużą liczbę zdjęć. :)

Uściski

Sara