Budapeszt po drugiej stronie rzeki cz. 2

Tego wpisu miało nie być, bo początkowo sądziłam, że zmieszczę cały Peszt w jednym poście. Srogo się pomyliłam! Ta dzielnica Budapesztu jest zbyt ciekawa, bo ściskać wszystko w pojedynczym tekście albo czynić z wpisu niekończącego się tasiemca.
Pamiętacie, na czym skończyliśmy ostatnio? Na historii o babci i ławeczce. Ach, ciężkie jest życie fotografa… 

Zdecydowałyśmy z mamą, że udamy się w kierunku alei Andrassyego. Po drodze miałyśmy niezłe przygody, m.in. wsiadłyśmy do metra jadącego w przeciwną stroną, wysiadłyśmy na jednej ze stacji tylko dlatego, że miałyśmy ją na swoich wydrukach o Budapeszcie – tymczasem Oktagon okazał się ośmiokątnym placem i niczym więcej. Po wyjściu z podziemi, rozejrzałyśmy się i skonsternowane zastanawiałyśmy się, o co chodzi. Ok, fajny plac, możemy jechać dalej?

Żeby nie było - byłyśmy? Byłyśmy!

W końcu dotarłyśmy do opery niesamowicie przypominającej tę w Wiedniu. Trudno było objąć ten budynek w całości, nie ucinając przy okazji mojej głowy. W końcu się udało. Już chciałyśmy ruszać dalej, gdy zauważyłam sklep Gucci! Oj, przy takim miejscu to ja muszę mieć zdjęcie. :D W drzwiach stało dwóch elegancko ubranych panów, a ceny osiągały nawet milion forintów (!). Zakupy muszą poczekać… Ale pamiątkową fotkę mam. 

Trochę sobie jeszcze podróżowałyśmy metrem i zatrzymałyśmy się we wcześniej odkrytym McDonaldzie z darmową toaletą na Deak Ferenc Ter. Na tym punkcie przesiadkowym kupiłam też kilka pocztówek oraz zajadałam się węgierskim kołaczem. :D Nieopodal Dead Ferenc Ter znajduje się Bazylika św. Stefana.

Być w mieście, w którym zachowała się synagoga i nie zobaczyć jej, byłoby dla mnie czymś stanowczo niedopuszczalnym. Tym bardziej że żydowska świątynia w Budapeszcie jest największą w Europie. Podczas gdy moja mama studiowała mapę, ja biegałam wokół synagogi jak szalona i robiłam zdjęcia. 

Zbliżał się wieczór, a nam zostało jeszcze kilka miejsc do zobaczenia. Wsiadłyśmy w metro i wróciłyśmy do miejsca, które mogłyśmy zobaczyć już wcześniej, wystarczyło minąć Parlament i przejść kilkaset metrów. Mowa o pomniku Imre Nagyego. Niby komunista, ale jednak pragnął niezależności Węgier. Sam pomnik jest bardzo ciekawy, prawda?

Reagan na Węgrzech? To może wydawać się dziwne. Ale po dłuższym zastanowieniu prawdopodobnie wpadniemy na to, że ów amerykański prezydent przyczynił się do upadku ZSRR, a co za tym idzie do wyzwolenia Węgier z okupacji radzieckiej. Absurdalny jednak wydaje się fakt, iż figura został postawiona niedaleko pomnika upamiętniającego sowieckich żołnierzy, którzy wyzwolili Węgry spod hitlerowskiej okupacji w 1945 roku.

Dochodzimy w końcu do miejsca, które bardzo nas z mamą zdziwiło. Odeszłyśmy kawałeczek od pomnika Armii Czerwonej, a naszym oczom ukazał się inny pomnik, jednak w dość specyficznym otoczeniu. Myślałyśmy, że odbywa się tam jakaś demonstracja. Zaczęłyśmy dokładniej przyglądać się rzeczom leżącym pod pomnikiem. Okazało się, że to buty, zdjęcia, pamiętniki i inne osobiste przedmioty należące do Żydów. Nie rozumiałyśmy, o co chodzi. W pewnym momencie podszedł do nas mężczyzna i zaczął tłumaczyć, co tu się właściwie dzieje. Okazało się, że ów pomnik to miejsce poświęcone "Ofiarom Okupacji Niemieckiej". Jest to jednak propaganda i fałszowanie historii, gdyż w rzeczywistości wielu Węgrów współpracowało z nazistami. Władza węgierska, stawiając ten pomnik, chciała zatuszować tę kolaborację...? W każdym razie pomnik wywołał wiele kontrowersji, obrzucano go jajkami, w końcu protestujący, w tym Żydzi, którzy przeżyli Holokaust, i ich potomkowie przynieśli wyżej wspomniane przeze mnie przedmioty. 

W Budapeszcie zapadł zmrok, lecz my nie szykowałyśmy się do snu. Już teraz zapraszam Was na kolejny post z nocnymi widokami.
Udanego weekendu!

Sara